O osteochondrozie odcinka piersiowego kręgosłupa nie mówi się tak często, jak o osteochondrozie lędźwiowej czy lędźwiowo-krzyżowej. Diagnoza ta jest stosunkowo rzadka. Rzecz w tym, że kręgosłup piersiowy jest mniej obciążony, a gorset mięśniowy w tym obszarze jest znacznie lepiej rozwinięty niż w dolnej części pleców.
Rozpoznanie i leczenie osteochondrozy odcinka piersiowego kręgosłupa jest trudne, ponieważ objawy choroby są często ukryte i przypominają te, które występują przy chorobach serca. Dlatego w tym przypadku szczególnie ważny jest właściwy i terminowy dobór metod diagnostycznych.
Co to jest osteochondroza klatki piersiowej
Osteochondroza kręgosłupa piersiowego jest jedną z chorób zwyrodnieniowych aparatu kostno-chrzęstnego organizmu. Degeneracja (starzenie się i zniszczenie) rozpoczyna się od niedostatecznego odżywienia i odwodnienia krążka międzykręgowego. Tkanki osłabiają się, stają się cieńsze, a na kręgach mogą pojawić się narośla kostne.
Pod wpływem obciążeń mechanicznych centralna, żelowa część tarczy może przeciekać przez niewłóknistą strukturę zewnętrznego pierścienia tarczy. W miarę rozwoju procesu powstaje przepuklina międzykręgowa.
Zmniejsza się odległość między kręgami, korzenie nerwów rdzeniowych lub naczyń krwionośnych ulegają uciskowi i pojawia się silny ból przeszywający. Proces patologiczny może rozprzestrzenić się na inne części kręgosłupa. Bez szybkiego leczenia stan pogarsza się i może prowadzić do niepełnosprawności.
Powody pojawienia się
Skrzywienie kręgosłupa (skolioza) jest jedną z głównych przyczyn osteochondrozy klatki piersiowej. A ponieważ główne procesy tworzenia tkanki kostnej i chrzęstnej zachodzą w dzieciństwie i okresie dojrzewania, warunki wstępne tej choroby zwyrodnieniowej pojawiają się w wieku 15-16 lat.
Czynniki genetyczne powodują zarówno skoliozę, jak i samą osteochondrozę klatki piersiowej. Dziedziczne osłabienie tkanki kostnej, chrzęstnej i mięśniowej wpływa na przedwczesne starzenie się kręgosłupa i niszczenie krążków międzykręgowych.
Urazy kręgosłupa Nadmierne obciążenia siłowe mogą również prowadzić do osteochondrozy okolicy klatki piersiowej.
Zaburzenia metaboliczne i krążenia, choroby endokrynologiczne przyczyniają się do pogorszenia odżywienia krążka międzykręgowego. Prowadzi to do rozwoju osteochondrozy.
Nadwaga ogólnie ma niekorzystny wpływ na stan narządów i tkanek. Zwiększone stałe obciążenie kręgosłupa i siedzący tryb życia są czynnikami ryzyka wystąpienia osteochondrozy klatki piersiowej.
Pierwsze oznaki i główne objawy
- Ból pleców w okolicy łopatek jest głównym objawem i jednym z pierwszych objawów osteochondrozy klatki piersiowej. Charakteryzuje się bólem i tępym bólem, który nasila się podczas ruchu i oddychania. Ból może być kłujący i nasilać się w nocy.
- Ból w okolicy serca. Osteochondroza okolicy klatki piersiowej może powodować ostry, palący ból, ból po lewej stronie mostka, jak w przypadku dławicy piersiowej i zawału serca.
- Drętwienie, uczucie zimna, mrowienie, swędzenie pleców i kończyn.
- Ból brzucha. Osteochondroza klatki piersiowej jest często maskowana jako objawy, które na pierwszy rzut oka w ogóle nie są związane z chorobą. Na przykład, gdy dotknięta jest górna część kręgosłupa piersiowego, pojawia się ból w gardle i przełyku oraz uczucie guza w gardle. Środkowa część okolicy klatki piersiowej charakteryzuje się bólem w prawym podżebrzu, podobnym do objawu chorób trzustki. Ból pojawia się w dolnej części klatki piersiowej, jakby wystąpiła dysfunkcja jelit.
Etapy osteochondrozy okolicy klatki piersiowej
Osteochondroza okolicy klatki piersiowej charakteryzuje się czterema etapami rozwoju.
Pierwszy etap. Początkowo krążek międzykręgowy traci swoją jędrność i elastyczność. Nieprzyjemne odczucia, dyskomfort i ból mogą pojawiać się w niektórych pozycjach i ruchach ciała.
Drugi etap. W krążku międzykręgowym pojawiają się pęknięcia. Rozpoczyna się proces powstawania przepukliny. W wyniku kompensacji niestabilności odcinka piersiowego kręgosłupa mogą wystąpić skurcze mięśni. Silny ból pojawia się w klatce piersiowej, kończynach i plecach.
Trzeci etap. Z powodu uszkodzenia krążków międzykręgowych pojawia się przepuklina. Może uciskać korzenie kręgosłupa i naczynia krwionośne. Ból staje się stały, intensywny, może boleć lub nasilać się podczas ruchu.
Czwarty etap. W krążku międzykręgowym tkanka chrzęstna zostaje zastąpiona tkanką kostną; tarcza nie jest już w stanie pełnić swojej funkcji amortyzującej. Możliwe jest powstawanie narośli kostnych na powierzchni krążka międzykręgowego (osteofitów). Osteochondroza może rozprzestrzeniać się na sąsiednie dyski. Z powodu silnego bólu i ograniczonej ruchomości w odcinku piersiowym kręgosłupa jakość życia ulega znacznemu pogorszeniu. Pogorszenie stanu może prowadzić do niepełnosprawności.
Diagnostyka
Często osteochondroza klatki piersiowej nie jest natychmiast wykrywana ze względu na niejasne objawy, dlatego istnieje duże ryzyko postawienia początkowo błędnej diagnozy.
Jeśli odczuwasz ból w klatce piersiowej lub plecach pojawiający się podczas oddychania, przede wszystkim skonsultuj się z kardiologiem i neurologiem. Kiedy kardiolog wykluczy chorobę serca, neurolog przepisze diagnozę. Jeśli podejrzewa się osteochondrozę, w celu potwierdzenia diagnozy stosuje się radiografię, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny.
Radiografia. Pomaga ocenić jedynie stan struktur kostnych; tkanki miękkie i chrząstki nie są widoczne na zdjęciach. Aby uwidocznić te struktury, wstrzykuje się środek kontrastowy: angiografię, dyskografię, mielografię.
Tomografia komputerowa (CT). Metoda ta również wykorzystuje zasadę radiografii, jednak przy pomocy obróbki komputerowej możliwe jest uzyskanie serii obrazów przekrojów podłużnych i poprzecznych, na których widać tkankę kostną i chrzęstną.
Rezonans magnetyczny (MRI). Jest to „złoty standard” w diagnostyce osteochondrozy, ponieważ pozwala szczegółowo zbadać nie tylko uszkodzenia kości, ale także otaczających tkanek miękkich.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego
W leczeniu osteochondrozy kręgosłupa piersiowego zwykle stosuje się metody zachowawcze. Obejmuje to leki i fizjoterapię. W skrajnych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne.
Niechirurgiczne metody leczenia osteochondrozy
Leczenie osteochondrozy jest złożonym i długotrwałym procesem. Musisz być cierpliwy. Leczenie zachowawcze obejmuje zarówno metody terapeutyczne, jak i zmianę stylu życia.
Główny nacisk położony jest na likwidację bólu, łagodzenie stanów zapalnych, przywrócenie funkcji korzeni kręgosłupa, wzmocnienie gorsetu mięśniowego i aparatu więzadłowego.
Ulgę w bólu osiąga się poprzez leczenie farmakologiczne. Terapię lekową prowadzi się w okresie zaostrzenia choroby.
Kompleksowe leczenie niechirurgiczne obejmuje różnorodne zabiegi fizjoterapeutyczne, których celem jest rozpoczęcie procesu samoleczenia organizmu. Mechanizmy obronne lokalizują i przywracają funkcje zaburzone w wyniku procesu patologicznego.
Powrót do zdrowia następuje stopniowo, więc nie należy spodziewać się szybkiego efektu. Proces rozwoju osteochondrozy kręgosłupa piersiowego był długi, a jej leczenie wymaga czasu.
Fizjoterapia to zabieg wykorzystujący naturalne i sztucznie odtworzone czynniki fizyczne (zimno, ciepło, prąd elektryczny, promieniowanie magnetyczne, laser itp.). W fizjoterapii wykorzystuje się specjalne urządzenia, przyrządy i techniki manualne.
Kinezyterapia - terapia ruchem. Może być aktywny (fizjoterapia) i pasywny (masaż, trakcja). Terapia ruchowa dobierana jest z uwzględnieniem indywidualnych cech pacjenta i ma na celu wzmocnienie układu mięśniowego pleców. Trakcja pomaga złagodzić ból i napięcie mięśni.
Terapia manualna i masaż — metody oddziaływania na tkanki miękkie i stawy w celu przywrócenia napięcia mięśniowego. Skutecznie przywracają sprawność ruchową i eliminują ból.
Taping, kinesiotaping - metoda zakładania na skórę specjalnych elastycznych plastrów w miejscach, gdzie konieczne jest oddziaływanie na receptory rozciągania i ucisku mięśni. Sposób na relaks lub poprawę napięcia mięśniowego.
Laseroterapia (leczenie światłem) — biologiczna aktywacja procesów regeneracji krążka międzykręgowego. Uruchamiają się procesy regeneracji i odbudowy tkanek.
Terapia plazmowa (terapia prp) - zastrzyki własnego oczyszczonego osocza. Zwiększa się lokalna odporność, uruchamiają się procesy regeneracyjne.
Refleksologia, akupunktura, akupunktura - stymulacja zakończeń nerwowych specjalnymi igłami. Poprawia się metabolizm dotkniętych obszarów, pacjent pozbywa się bólu.
Terapia falą uderzeniową wykorzystuje fale o niezwykle wysokiej częstotliwości, które powodują rezonans w tkankach ciała. Umożliwia uruchomienie naturalnych procesów regeneracyjnych.
Czasami stosuje się gorset ortopedyczny. Jeśli mięśnie nie są wystarczająco rozwinięte, gorset częściowo kompensuje obciążenie kręgosłupa i łagodzi ostry stan.
Ważne jest, aby zmienić tryb życia, dodać aktywność fizyczną i zbilansowaną dietę. Pozytywny efekt leczenia zachowawczego osiąga się w ciągu 2-3 miesięcy. Jeżeli takie leczenie jest nieskuteczne, stosuje się leczenie chirurgiczne.
Chirurgiczne metody leczenia osteochondrozy
Operacja w przypadku osteochondrozy kręgosłupa piersiowego jest ostatecznością. Interwencja neurochirurgiczna wymaga specjalnych wskazań. Najczęściej operację wykonuje się w przypadkach wyjątkowo ciężkich, zagrażających życiu. Jeśli zespół bólowy nie reaguje na leczenie terapeutyczne, wraz ze wzrostem upośledzenia ruchomości, przepuklinę usuwa się. Powikłania mogą wystąpić w trakcie i po operacji. Rehabilitacja pooperacyjna obejmuje metody leczenia zachowawczego i ortopedii i może trwać nieokreślony czas.
Należy pamiętać, że choroby zwyrodnieniowe narządu ruchu, jeśli nie są odpowiednio leczone, mogą prowadzić do niepełnosprawności. Ból może stać się przewlekły, a osteochondroza może rozprzestrzenić się na kilka części kręgosłupa. Terminowe zapobieganie objawom i leczenie osteochondrozy klatki piersiowej w początkowych stadiach może zapobiec dalszemu rozwojowi choroby.
Zapobieganie
Zapobieganie osteochondrozie klatki piersiowej należy rozpocząć w okresie dojrzewania, kiedy kształtuje się aparat kostno-chrzęstny i pojawiają się odchylenia od normy w postaci skoliozy. Rozwój fizyczny w tym okresie jest ważny, ale bez przeciążeń. Głównymi zaleceniami są zrównoważone obciążenia wszystkich grup mięśni i rozwój koordynacji.
Ponieważ choroba rozwija się z wiekiem, należy zwracać uwagę na aktywność sportową, ale bez intensywnego treningu siłowego. Pływanie uważane jest za optymalną formę aktywności fizycznej.
Lekarze kliniki pomogą Państwu wybrać program rekonwalescencji.
Lekarze kliniki udzielają bezpłatnych konsultacji wstępnych. Oceniają stan kręgosłupa na podstawie zdjęć MRI, zgłaszają prawdopodobieństwo resorpcji i możliwość leczenia.